ღრუბელი ზეცას თანდათან ფარავს,
ცის სილაჟვარდე, სიწმინდე ქრება,
შენი სიცივე სიყვარულს მპარავს
და გულის ცემა ნელ-ნელა წყდება.
მე მოვდიოდი... ვიარე ერთმა,
გზები ვეძებე, ვიარე სწორით,
და როცა თითქმის მოვედი შენთან,
მაშინ აღმოვჩნდი ყველაზე შორი.
მე მოვდიოდი... და შენი სითბო
იყო მეგზური და თან მიზანიც,
და როცა ახლოს მოვედი თითქოს,
შენ, სამწუხაროდ, ვეღარ გიცანი...
ყველა ოცნება და ყველა ფიქრი
ღუბლების ჯარად აქცია ქარმა,
ვუყურებ ცას და სულ აღარ მიკვირს,
ეს სილაჟვარდე ასე რომ გაქრა...


19.05.2007