მოვიარე ცისქვეშეთი,

ყველას სჯობდა საქაშეთი!

 

იქ მიყვარდა, ტოტის გრეხით,

გადახრილი წელში ვერხვი.

 

მას ახსოვდა მღელვარება

ჩემი გულის სიქარბუქის,

კულულში რომ ჩავაქსოვე

ოქრო ჩემი სიჭაბუკის.

 

იქ მე ვსვამდი სადღეგრძელოს

შენი ტუჩის ძოწის ჭიქით,

ფანცქალებდა

            ნაპერწკალა

ციცნათელა ღობის იქით...

 

მერე ჩაჰქრა...

სიყვარულმაც

გულში ელვად ჩაიარა;

სხვის სუფრაზე დავინახე,

იმღეროდა „ჩარი-რამას“...


1960 წ.