„გაიპარა ქლიავი“, - რომელიც ისე დამწიფდება და

ისე მოილევა, რომ პატრონი ვერ შეიტყობს.

                სოფ. ყინწვისში ჩაწერილი.

 

მე მიყვარდა ელვაქალი,

ლამის თავი შევაკალი,

სიყვარული დამიბარა,

მაგრამ ბოლოს გაიპარა.

 

გახსოვთ, ჩემი სიჭაბუკე,

ახ, როგორი? - მართლაც ქარი!

მაგრამ ხელი დაიბანა,

 

ვერაგულად გაიპარა...

 

და ქლიავის ანაბარა

ბოლოს დავრჩი ბარდიბარა,

როცა მიველ შესარხევლად,

მითხრეს: უკვე გაიპარა!


1948 წ.